Beni doğuran annem...
Bir yangın var içimde anlatamam...
Yazık ki yanmadan bu yangından da kurtulamam...
Gazze desem, nar-ı aşk desem, kor desem anlar mısın...
Git deyip, kınalı kuzum deyip alnımdan öpüp beni uğurlar mısın...
Yine mi gurbet deyip düşmesin yüreğine gam.
Toprak kokulu elinle gül yavrunu okşa son kez.
Ben gitmesem o gitmese bu dava kime keder anne, kime gam
Aklın kalmasın bende rabbime emanetim ben
Dizlerinin dibi kadar güvenli, kucağın kadar sıcak bir yere yolculuğum
Cennet anaların ayakları altında değil mi hem
Müsade et öpeyim ayaklarının altından, başlasın cennete yolculuğum
Rabbim diyorum anne rabbim
Rabbimin aşkı şimdi damarlarımda
Gazze yanıyor anne Filistinli çocuklar ağlıyor anlıyor musun
Yanarken Gazze alev alev benim bakmamı mı istiyorsun
Gitmem gerek, gitmem gerek anne beni anlıyor musun
Burada bir çift gözle bekleyeceksin sen beni
Binlerce gazeli bekliyor beni anne binlerce göz beni oralarda
Dönmek var dönmemek var gazi olmak var şehit olmak var
Şöyle sıcak kucağınla sıkıca sar bi yavrucuğunu hakkını helal et sütünü helal et
Kalmasın aklın buralarda
Mübarek dualarınla mübarek eyle yolculuğumu
Bu alemde bize gurbet bize hasret
Sanma bir benim annesinden ayrı kalmış kınalı kuzu
Binlerce evlat var
Anasından ayrı, başları kınalı ,yüzleri nurlu
Gurbette birbirimizin anasıyız babasıyız yariyiz yareniyiz
Bir ilahi aşkın peşinden dört bir yana savrulmuşuz
Nazlı bir Leyla'nın ateş-i aşkıyla tutuşmuşuz.
Kimimiz Kerem, kimimiz Ferhat, kimimiz Mecnun'uz
Anne dönüş ne vakit deme
Belki de hiç dönemem
Ama olur ya selamı bilal-i habeşi okur belki, olur ya efendim kıldırır namazımı
Bu da bu kulun umududur.
Duyarsan anacığım eğerki duyarsan bir gün
Gazze'de bir gül açmış duyarsan açık denizlerde bir gül açmış
Bil ki yavrun Furkan Şehit olmuş gül olup sana açmış.
Anne ben gidiyorum gurbete anne, uzat ellerini öpsün oğulcuğun, belki de dönemez kınalı kuzun...

Arif USTA (Antalya)
10 Ağustos 2011